6 oktober 2016 – In het betaald voetbal is het niet ongebruikelijk dat contracten voortijdig worden beëindigd. Dit gebeurt vrijwel altijd met wederzijds goedvinden (tegen een bepaald transferbedrag), maar kan in sommige gevallen ook eenzijdig. In dit artikel zal hier nader op in worden gegaan
Pacta sunt servanda
Als uitgangspunt geldt dat afspraken nagekomen moeten worden (in het Latijns: pacta sunt servanda). In de FIFA Reglementen staat aangegeven dat een spelerscontract in beginsel alleen ten einde kan komen door het verstrijken van de looptijd van het contract of door wederzijds goedvinden. De achterliggende gedachte is dat zowel de club als de speler het contract respecteren en hun contractuele verplichtingen nakomen.
Eenzijdig beëindigen van het contract
Desalniettemin is er een mogelijkheid om het contract voortijdig eenzijdig te beëindigen. Dit kan alleen als er aan de strenge voorwaarden van een ‘just cause’ wordt voldaan. In het geval van een just cause mag de arbeidsovereenkomst eenzijdig door de profvoetballer worden opgezegd zonder dat er daarvoor een vergoedingssom hoeft te worden betaald. Bovendien zullen er in het geval van een just cause ook geen sportieve sancties door FIFA worden opgelegd.
Wanneer is er sprake van just cause?
Voor een beroep op just cause dient er sprake te zijn van een rechtvaardige reden. Maar in welke gevallen zal een beroep op just cause daadwerkelijk kunnen slagen?
De Dispute Resolution Chamber (DRC) heeft aangegeven dat zijn legitieme reden bestaat indien een speler 3 à 4 maanden geen salaris heeft ontvangen. In dat geval vindt de FIFA dat er een gerechtvaardigde reden, een just cause, voor de speler aanwezig is om zijn spelerscontract te beëindigen zonder dat hij daarvoor een vergoeding hoeft te betalen. In dat geval kan de speler dus zijn spelerscontract opzeggen en transfervrij vertrekken.
Een belangrijke voorwaarde volgens de FIFA is nog wel dat de speler geen enkel verwijt kan worden gemaakt. Of anders gezegd, van groot belang is dat de speler – ondanks het niet betaald hebben gekregen van zijn salaris – altijd naar trainingen en wedstrijden is geweest en zich als speler correct is blijven gedragen naar zijn club.
Sporting just cause.
Voor de speler die bij zijn club niet aan spelen toekomt, bestaat er ook een mogelijke uitweg die bij velen (nog) onbekend is. Het gaat om de zogenaamde sporting just cause-bepaling. Deze bepaling houdt in dat gevestigde spelers, die in de loop van het seizoen minder dan 10% van de officiële wedstrijden hebben gespeeld bij hun club, in bepaalde gevallen het contract voortijdig en eenzijdig kunnen beëindigen. Of een speler daadwerkelijk een contract kan laten beëindigen op grond van deze sporting just cause- bepaling is afhankelijk van de omstandigheden van de speler bij de club en zal daarom per geval beoordeeld moeten worden. Is er sprake van een sporting just cause, dan moet het verzoek tot beëindiging van het arbeidscontract, door de speler, binnen vijftien dagen na de laatste officiële wedstrijd van het seizoen worden gedaan bij de club.
Wanneer is er sprake van sporting just cause?
Als er gekeken wordt naar de sporting just cause valt een aantal zaken op. Zo ziet de bepaling alleen op ‘gevestigde’ spelers. Volgens de FIFA is een gevestigde speler, een speler die de opleidingsfase van zijn loopbaan is gepasseerd en wiens voetbalkwaliteiten gelijkwaardig of beter zijn aan die van zijn teamgenoten. Een nog niet doorgebroken jeugdspeler die het gehele seizoen op de bank zit, kan dus veel lastiger een beroep doen op deze bepaling.
Daarnaast valt op dat een beroep op een sporting just cause slechts kan slagen indien de omstandigheden van de speler bij de club dit rechtvaardigen. Dit kan de situatie zijn als een speler onrechtvaardig behandeld is door de club. Er zijn veel omstandigheden die van invloed kunnen zijn op de beoordeling of een speler op deze grondslag eenzijdig zijn contract kan beëindigen. Belangrijk bij deze beoordeling is onder andere de leeftijd, de positie op het veld, de technische kwaliteiten en de medische geschiedenis van de speler. Zo is het natuurlijk goed mogelijk dat een reservekeeper minder dan 10% van de officiële wedstrijden in een seizoen speelt of dat een speler gedurende het hele seizoen een ernstige blessure heeft. In een dergelijk geval komt de speler een beroep op de sporting just cause niet toe. Per geval zal dus moeten worden bekeken of de omstandigheden van de speler bij de club een eenzijdige beëindiging van het contract rechtvaardigen. Indien aan de formele vereisten van de bepaling is voldaan, betekent dit niet dat het beroep op een sporting just cause altijd slaagt. Een speler moet ook rekening ermee houden dat bij het slagen van een beroep op een sporting just cause hij aan de club een financiële vergoeding moet betalen.
Sporting just cause in Nederland?
De beëindiging op grond van een sporting just cause is tot op heden van zeer kleine betekenis geweest in de Nederlandse voetbalgeschiedenis. De vraag is ook of hier verandering in zal gaan komen. Veel spelers en begeleiders lijken vaak niet bekend te zijn met deze mogelijkheid tot beëindiging van het contract. Daarnaast wordt een sporting just cause niet snel toegewezen en zijn er weinig gevallen op te noemen die daadwerkelijk voor deze beëindigingsgrond in aanmerking komen. Mocht een speler hiervoor toch in aanmerking komen, dan is het nog maar de vraag of hij de mogelijke financiële vergoeding aan de club wil dragen.
Als u uw contract bij uw voetbalclub eenzijdig wilt opzeggen, en u ervan overtuigd bent dat een beroep op just cause of sporting just cause bepaling mogelijkheid heeft om te slagen, bel vrijblijvend op voor het maken van een afspraak naar tel: 070 – 789 00 90. Wij kunnen u bijstaan.
